கையேடு:PPC/நிறுவல்/கர்னல்
விரும்பினால்: திடப்பொருள் அல்லது நுண் குறிமுறையை நிறுவுதல்
திடப்பொருள்
Suggested: Linux Firmware
On many systems, non-FOSS firmware is required for certain hardware to function. The sys-kernel/linux-firmware package contains firmware for many, but not all, devices.
Most wireless cards and GPUs require firmware to function.
root #emerge --ask sys-kernel/linux-firmwareகுறிப்பிட்ட திடப்பொருள் தொகுப்புகளை நிறுவும்போது அதற்கு தொடர்புடைய திடப்பொருள் உரிமங்களை ஏற்றுக்கொள்ள நேரிடும். உரிமங்களை ஏற்றுக்கொள்ளுவதில் உதவி தேவைப்பட்டால் கையேட்டின் உரிமத்தை கையாளுதல் பக்கத்தை பார்க்கவும்.
Firmware Loading
Firmware files are typically loaded when the associated kernel module is loaded. This means the firmware must be built into the kernel using CONFIG_EXTRA_FIRMWARE if the kernel module is set to Y instead of M. In most cases, building-in a module which required firmware can complicate or break loading.
sys-kernel/installkernel
Installkernel may be used to automate the kernel installation, initramfs generation, unified kernel image generation and/or bootloader configuration among other things. sys-kernel/installkernel implements two paths of achieving this: the traditional installkernel originating from Debian and systemd's kernel-install. Which one to choose depends, among other things, on the system's bootloader. By default, systemd's kernel-install is used on systemd profiles, while the traditional installkernel is the default for other profiles.
Bootloader
Now is the time to think about which bootloader the user wants for the system, if unsure, follow the 'Traditional layout' subsection below.
GRUB
Users of GRUB can use either systemd's kernel-install or the traditional Debian installkernel. The systemd USE flag switches between these implementations. To automatically run grub-mkconfig when installing the kernel, enable the grub USE flag.
/etc/portage/package.use/installkernelsys-kernel/installkernel grub
root #emerge --ask sys-kernel/installkernelTraditional layout, other bootloaders (e.g. (e)lilo, syslinux, etc.)
The traditional /boot layout (for e.g. (e)LILO, syslinux, etc.) is used by default if the grub, systemd-boot, efistub and uki USE flags are not enabled. No further action is required.
Initramfs
An initial ram-based file system, or initramfs, may be required for a system to boot. A wide of variety of cases may necessitate one, but common cases include:
- Kernels where storage/filesystem drivers are modules.
- Layouts with /usr/ or /var/ on separate partitions.
- Encrypted root filesystems.
Distribution kernels are designed to be used with an initramfs, as many storage and filesystem drivers are built as modules.
In addition to mounting the root filesystem, an initramfs may also perform other tasks such as:
- Running file system consistency check fsck, a tool to check and repair consistency of a file system in such events of uncleanly shutdown a system.
- Providing a recovery environment in the event of late-boot failures.
Installkernel can automatically generate an initramfs when installing the kernel if the dracut or ugrd USE flag is enabled:
/etc/portage/package.use/installkernelsys-kernel/installkernel dracut
root #emerge --ask sys-kernel/installkernelகருநிரல் உள்ளமைவு மற்றும் தொகுத்தல்
It can be a wise move to use the dist-kernel on the first boot as it provides a very simple method to rule out system issues and kernel config issues. Always having a known working kernel to fallback on can speed up debugging and alleviate anxiety when updating that your system will no longer boot.
இப்போது கருநிரல் மூலங்களை உள்ளமைத்து தொகுப்பதற்கான நேரம் வந்துவிட்டது. நிறுவல் நோக்கத்திற்காக மூன்று கருநிரல் மேலாண்மை அணுகுமுறைகள் இங்கு விவரிக்கப்பட்டுள்ளது எனினும் நிறுவலுக்கு பின் புதிய அணுகுமுறையையும் பின்பற்றலாம்.
During the installation phase of Gentoo, only one kernel type should be installed i.e. either the sys-kernel/gentoo-kernel-bin or sys-kernel/gentoo-sources.
குறைந்த அளவு ஈடுபாடு தேவைப்படுவதில் இருந்து அதிக அளவு ஈடுபாடு தேவைப்படுவது வரை வரிசைப்படுத்தப்பட்டுள்ளது:
- முழுமையாக தானியக்கமாக்கப்பட்ட அணுகுமுறை: பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரல்கள்
- பகிர்ந்தளிப்பு கருநிரல் ஆனது லினக்சு கருநிரலை உள்ளமைத்து தானியக்கமாக உருவாக்கி பின் அதற்கு தொடர்புடைய கூறுகள் மற்றும் (விரும்பினால், எனினும் இது முன்னிருப்பாக செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளது) initramfs கோப்புடன் நிறுவ பயன்படுத்தப்படுகிறது. மற்ற முறைமை தொகுப்பை போல கருதப்படுவதால் எதிர்கால கருநிரல் இற்றைப்படுத்தல்களை தானியக்கமாக தொகுப்பு மேலாளர் பார்த்துக்கொள்ளும். தனிப்பயனாக்கல் தேவைப்பட்டால் தனிப்பயனாக்கப்பட்ட கருநிரல் உள்ளமைவு கோப்பை அளிக்கலாம். இது குறைவாக ஈடுபட வேண்டிய செயல்முறை என்பதால் புதிய சென்டூ பயனர்களுக்கு இது பொருத்தமான அணுகுமுறையாக இருக்கும். மேலும் இது முறைமை செயலாட்சியரிடமிருந்து குறைந்த அளவிலான ஈடுபாட்டையை எதிர்ப்பார்க்கிறது.
- கலப்பின அணுகுமுறை: Genkernel
- புதிய கருநிரல் மூலங்கள் முறைமை தொகுப்பு மேலாளர் மூலம் நிறுவப்படுகிறது. முறைமை செயலாட்சியர்கள் லினக்சு கருநிரலை உள்ளமைத்து தானியக்கமாக உருவாக்கி பின் அதற்கு தொடர்புடைய கூறுகள் மற்றும் (விரும்பினால், எனினும் இது முன்னிருப்பாக செயல்படுத்தப்படுவது இல்லை) initramfs கோப்புடன் நிறுவுவதற்கு சென்டூவின் genkernel கருவியை பயன்படுத்துவார்கள். தனிப்பயனாக்கல் தேவைப்பட்டால் தனிப்பயனாக்கப்பட்ட கருநிரல் உள்ளமைவு கோப்பை அளிக்கலாம். எதிர்கால கருநிரல் உள்ளமைவு, தொகுத்தல் மற்றும் நிறுவலுக்கு eselect kernel, genkernel போன்ற கட்டளைகளை ஒவ்வொரு இற்றைப்படுத்தலின்போதும் இயக்குவதற்கு முறைமை செயலாட்சியரின் ஈடுபாடு தேவைப்படுகிறது.
- முழுமையாக கைமுறை அணுகுமுறை
- புதிய கருநிரல் மூலங்கள் முறைமை தொகுப்பு மேலாளர் மூலம் நிறுவப்படுகிறது. கருநிரல் கைமுறையாக உள்ளமைக்கப்பட்டு உருவாக்கப்பட்டு பின் eselect kernel மற்றும் make கட்டளைகளை பயன்படுத்தி நிறுவப்படுகிறது. எதிர்காலத்தில் கருநிரலை இற்றைப்படுத்த இந்த செயல்களை (உள்ளமைத்தல், உருவாக்குதல் மற்றும் நிறுவுதல்) கைமுறையாக மீண்டும் செய்ய வேண்டி இருக்கும். இது அதிகமாக ஈடுபட வேணடிய செயல்முறை என்பதால் கருநிரல் இற்றைப்படுத்தல் செயல்முறையில் அதிக கட்டுப்படுத்தும் ஆற்றலை அளிக்கிறது.
எல்லா வழங்கல்களின் கட்டுமானத்திற்கும் கருவாக விளங்குவது லினக்ஸ் கருநிரலாகும். இது பயனர் நிரல்கள் மற்றும் முறைமை வன்பொருட்களின் இடையில் உள்ள ஒரு அடுக்காகும். இந்த கையேடு அதன் பயனர்களுக்கு வாய்ப்புள்ள பல கருநிரல் மூலங்களை அளிக்கிறது எனினும் கூடுதலாக விளக்கப்பட்டு அளிக்கப்படும் கருநிரல்களின் முழுப் பட்டியல் விளக்கங்களுடன் கருநிரல் கண்ணோட்ட பக்கத்தில் உள்ளது.
Kernel installation tasks such as copying the kernel image to /boot or the EFI System Partition, generating an initramfs and/or Unified Kernel Image, updating bootloader configuration, can be automated with installkernel. Users may wish to configure and install sys-kernel/installkernel before proceeding. See the Kernel installation section below for more more information.
மூலங்களை நிறுவுதல்
When installing and compiling the kernel for ppc-based systems, Gentoo recommends the sys-kernel/gentoo-sources package.
பொருத்தமான கர்னல் மூலத்தைத் தேர்வு செய்து emerge கட்டளையைக் கொண்டு நிறுவவும்:
root #emerge --ask sys-kernel/gentoo-sourcesஇது லினக்ஸ் கருநிரல் மூலத்தை /usr/src/ என்னும் இடத்தில் நிறுவும். மேலும் linux என்றழைக்கப்படும் குறியீட்டுத் தொடுப்பு நிறுவப்பட்ட கருநிரல் மூலத்தை நோக்கி இருக்கும்:
It is conventional for a /usr/src/linux symlink to be maintained, such that it refers to whichever sources correspond with the currently running kernel. However, this symbolic link will not be created by default. An easy way to create the symbolic link is to utilize eselect's kernel module.
For further information regarding the purpose of the symlink, and how to manage it, please refer to Kernel/Upgrade.
முதலில் நிறுவப்பட்டுள்ள கருநிரல்களை பட்டியலிடவும்:
root #eselect kernel listAvailable kernel symlink targets: [1] linux-6.6.21-gentoo
linux என அழைக்கப்படும் குறியீட்டுத்தொடுப்பை உருவாக்க:
root #eselect kernel set 1root #ls -l /usr/src/linuxlrwxrwxrwx 1 root root 12 Oct 13 11:04 /usr/src/linux -> linux-6.6.21-gentoo
கைமுறை உள்ளமைவு
In case it was missed, this section requires the kernel sources to be installed. Be sure to obtain the relevant kernel sources, then return here for the rest of section.
Manually configuring a kernel is commonly seen as one of the most difficult procedures a system administrator has to perform. Nothing is less true - after configuring a few kernels no one remembers that it was difficult! There are two ways for a Gentoo user to manage a manual kernel system, both of which are listed below:
Modprobed-db process
A very easy way to manage the kernel is to first install sys-kernel/gentoo-kernel-bin and use the sys-kernel/modprobed-db to collect information about what the system requires. modprobed-db is a tool which monitors the system via crontab to add all modules of all devices over the system's life to make sure it everything a user needs is supported. For example, if an Xbox controller is added after installation, then modprobed-db will add the modules to be built next time the kernel is rebuilt. More on this topic can be found in the Modprobed-db article.
Manual process
This method allows a user to have full control of how their kernel is built with as minimal help from outside tools as they wish. Some could consider this as making it hard for the sake of it.
இருப்பினும், ஒரு விடையம் உண்மையானது: கருநிரலை கைமுறையாக உள்ளமைக்க வேண்டுமென்றால் முறைமையைப் பற்றி அறிந்திருக்க வேண்டியது இன்றியமையாததாகும். பெரும்பாலான தகவல்கள் sys-apps/pciutils தொகுப்பை நிறுவி அதில் உள்ள lspci கட்டளையை இயக்குவதன் மூலம் அறிந்துகொள்ளலாம்:
root #emerge --ask sys-apps/pciutilschroot இனுள் lspci ஏதாவது pcilib எச்சரிக்கைகளை (pcilib: /sys/bus/pci/devices திறக்க முடியவில்லை போன்ற) அளித்தால் அதைத் தவிர்ப்பது பாதுகாப்பானதுதான்.
முறைமை தகவலை அளிக்கும் மற்றொரு வழியாக, lsmod கட்டளையை இயக்குவதன் மூலம் நிறுவல் குறுந்தகடு என்னென்ன கருநிரல் கூறுகளைப் பயன்படுத்துகிறது என்பதைக் கண்டறிந்து நாம் என்னென்னவற்றை இயக்க வேண்டும் என்னும் நல்ல சிறுகுறிப்பை அளிக்கலாம்.
இப்போது கர்னல் மூல அடைவிற்குச் சென்று make menuconfig கட்டளையை இயக்கவும். இது பட்டி-இயக்கு உள்ளமைவு திரையைத் துவக்கும்.
root #cd /usr/src/linux
root #make menuconfig
The kernel has a method of autodetecting the modules currently being used on the installcd which will give a great starting point to allow a user to configure their own. This can be called by using:
root #make localmodconfigIt's now time to configure using nconfig:
root #make nconfigலினக்ஸ் கருநிரல் உள்ளமைவில் பல பிரிவுகள் உள்ளன. முதலில் செயல்படுத்தப்பட வேண்டிய சில விருப்பத்தேர்வுகளின் பட்டியலைக் காணலாம் (இல்லையென்றால் ஜென்டூ செயல்படாது அல்லது கூடுதல் திருத்தங்கள் செய்யாத வரை முறையாகச் செயல்படாது). உங்களுக்கு மேலும் உதவ எங்களிடம் ஜென்டூ கருநிரல் உள்ளமைவு வழிகாட்டியானது ஜென்டூ விக்கியில் உள்ளது.
Enabling required options
sys-kernel/gentoo-sources ஐ பயன்படுத்தும்போது, சென்டூ சார்ந்த உள்ளமைவு விருப்பத்தேர்வுகளைச் செயல்படுத்த உறுதியாகப் பரிந்துரைக்கிறோம். இதன்மூலம் முறையாக இயங்குவதற்கான குறைந்த அளவிலான கருநிரல் தனிச்சிறப்புகள் கிடைப்பதை உறுதி செய்கிறது:
Gentoo Linux --->
Generic Driver Options --->
[*] Gentoo Linux support
[*] Linux dynamic and persistent device naming (userspace devfs) support
[*] Select options required by Portage features
Support for init systems, system and service managers --->
[*] OpenRC, runit and other script based systems and managers
[*] systemd
Naturally the choice in the last two lines depends on the selected init system (OpenRC vs. systemd). It does not hurt to have support for both init systems enabled.
நீங்கள் sys-kernel/vanilla-sources ஐ பயன்படுத்தினால், தேவையான விருப்பத்தேர்வுகளை நீங்களாகத்தான் கண்டுபிடிக்க வேண்டும்.
Enabling support for typical system components
முறைமையின் துவக்கத்திற்கு இன்றியமையாததாக இருக்கும் எல்லா இயக்கிகளும் (SATA கட்டுப்படுத்திகள், NVMe தொகுப்பு சாதனங்களுக்கான ஆதரவு, கோப்பு முறைமைக்கான ஆதரவு முதலியவை) கூறுகளாகக் கருதாமல் கருநிரலில் தொகுக்கப்பட்டதா என்பதை உறுதிசெய்து கொள்ளவும். இல்லையென்றால் முறைமையை முழுவதுமாக துவக்க முடியாது.
அடுத்து, மிகச்சரியான செயலாக்கி வகையைத் தேர்வு செய்யவும். பயனர்களுக்கு ஏதேனும் வன்பொருள் சிக்கல்கள் உள்ளதா என்பதைத் தெரியப்படுத்தும் MCE தனிச்சிறப்பை (கிடைத்தால்) செயல்படுத்தப் பரிந்துரைக்கப்படுகிறது. சில கட்டமைப்புகளில் (x86_64 போன்றவற்றில்) இவ்வகை பிழைகள் dmesg க்கு பதிலாக /dev/mcelog க்கு அச்சிடப்படுகிறது. இதற்கு app-admin/mcelog தொகுப்பு தேவைப்படுகிறது.
மேலும் தீவிர சாதன கோப்புகள் துவக்க செயலுக்கு முன்னர் கிடைப்பதற்கு Maintain a devtmpfs file system to mount at /dev ஐ தேர்ந்தெடுக்கவும் (CONFIG_DEVTMPFS மற்றும் CONFIG_DEVTMPFS_MOUNT):
Device Drivers --->
Generic Driver Options --->
[*] Maintain a devtmpfs filesystem to mount at /dev
[*] Automount devtmpfs at /dev, after the kernel mounted the rootfs
SCSI வட்டிற்கான ஆதரவு செயல்படுத்தப்பட்டுள்ளதா என்பதைச் சரிபார்க்கவும் (CONFIG_BLK_DEV_SD):
Device Drivers --->
SCSI device support --->
<*> SCSI device support
<*> SCSI disk support
Device Drivers --->
<*> Serial ATA and Parallel ATA drivers (libata) --->
[*] ATA ACPI Support
[*] SATA Port Multiplier support
<*> AHCI SATA support (ahci)
[*] ATA BMDMA support
[*] ATA SFF support (for legacy IDE and PATA)
<*> Intel ESB, ICH, PIIX3, PIIX4 PATA/SATA support (ata_piix)
அடிப்படை NVMe ஆதரவு செயல்படுத்தப்பட்டிருப்பதைச் சரிபார்த்துக்கொள்ளவும்:
Device Drivers --->
<*> NVM Express block device
Device Drivers --->
NVME Support --->
<*> NVM Express block device
பின்வரும் கூடுதல் NVMe ஆதரவை செயல்படுத்துவது பயனுள்ளதாக இருக்கும்:
[*] NVMe multipath support
[*] NVMe hardware monitoring
<M> NVM Express over Fabrics FC host driver
<M> NVM Express over Fabrics TCP host driver
<M> NVMe Target support
[*] NVMe Target Passthrough support
<M> NVMe loopback device support
<M> NVMe over Fabrics FC target driver
< > NVMe over Fabrics FC Transport Loopback Test driver (NEW)
<M> NVMe over Fabrics TCP target support
இப்போது கோப்பு முறைமைகள் என்பதற்குள் நுழைந்து உங்கள் முறைமை பயன்படுத்தும் கோப்பு முறைமைக்கான ஆதரவை தேர்வு செய்யவும். வேர் கோப்புமுறைமைக்காக பயன்படுத்தப்படும் கோப்பு முறைமையை கூறாக கருதி தொகுக்க வேண்டாம், இல்லையென்றால் சென்டூ முறைமையால் பகிர்வை ஏற்ற முடியாது. மேலும் Virtual memory மற்றும் /proc file system ஐ தேர்வு செய்யவும். பின்வரும் விருப்பத்தேர்வுகளில் முறைமைக்கு தேவைப்படும் ஒன்றிறண்டு விருப்பத்தேர்வுகளை தேர்ந்தெடுக்கவும்:
File systems --->
<*> Second extended fs support
<*> The Extended 3 (ext3) filesystem
<*> The Extended 4 (ext4) filesystem
<*> Btrfs filesystem support
DOS/FAT/NT Filesystems --->
<*> MSDOS fs support
<*> VFAT (Windows-95) fs support
Pseudo Filesystems --->
[*] /proc file system support
[*] Tmpfs virtual memory file system support (former shm fs)
இணைய இணைப்பிற்கு அல்லது அழைப்புவழி இணக்கியிற்கு PPPoE பயன்படுத்தப்பட்டிருந்தால், பின்வரும் விருப்பத்தேர்வுகளை செயல்படுத்தவும் (CONFIG_PPP, CONFIG_PPP_ASYNC மற்றும் CONFIG_PPP_SYNC_TTY):
Device Drivers --->
Network device support --->
<*> PPP (point-to-point protocol) support
<*> PPP over Ethernet
<*> PPP support for async serial ports
<*> PPP support for sync tty ports
இவ்விரண்டு அமுக்கல் விருப்பத்தேர்வுகள் எவ்வகை பாதிப்பையும் ஏற்படுத்தாது என்றாலும் கண்டிப்பாகத் தேவை. ஈத்தர்வலைக்கு பதிலாக PPP விருப்பத்தேர்வை எடுத்துக்கொண்டாலும், இதுவும் கருநிரல் பயன்முறை PPPoE ஐ உள்ளமைக்கப்பட்டு ppp யால் மட்டுமே பயன்படுத்தப்படும்.
வலையமைப்பு (ஈத்தர்வலை அல்லது கம்பியில்லா) அட்டைக்கான ஆதரவை கர்னலில் சேர்க்க மறந்துவிடாதீர்.
பெரும்பாலான முறைமைகள் பல கருக்களை அவைகளின் வசம் உள்ளதால் சமச்சீரான பல-செயலாக்க ஆதரவை இயக்குவது முக்கியமானதாகும் (CONFIG_SMP):
Processor type and features --->
[*] Symmetric multi-processing support
பல-கருவுள்ள முறைமைகளில், ஒவ்வொரு கருவும் ஒரு செயலாக்கியாக கருதப்படும்.
USB உள்ளீடு சாதனங்கள் (விசைப்பலகை அல்லது சுட்டி) அல்லது மற்ற USB சாதனங்களைப் பயன்படுத்தப் போவதாக இருந்தால், அவற்றையும் செயல்படுத்த மறந்துவிடாதீர்கள்:
Device Drivers --->
HID support --->
-*- HID bus support
<*> Generic HID driver
[*] Battery level reporting for HID devices
USB HID support --->
<*> USB HID transport layer
[*] USB support --->
<*> xHCI HCD (USB 3.0) support
<*> EHCI HCD (USB 2.0) support
<*> OHCI HCD (USB 1.1) support
<*> Unified support for USB4 and Thunderbolt --->
Optional: Signed kernel modules
To automatically sign the kernel modules enable CONFIG_MODULE_SIG_ALL:
[*] Enable loadable module support
-*- Module signature verification
[*] Automatically sign all modules
Which hash algorithm should modules be signed with? (Sign modules with SHA-512) --->
Optionally change the hash algorithm if desired.
To enforce that all modules are signed with a valid signature, enable CONFIG_MODULE_SIG_FORCE as well:
[*] Enable loadable module support
-*- Module signature verification
[*] Require modules to be validly signed
[*] Automatically sign all modules
Which hash algorithm should modules be signed with? (Sign modules with SHA-512) --->
To use a custom key, specify the location of this key in CONFIG_MODULE_SIG_KEY. If unspecified, the kernel build system will generate a key. It is recommended to generate one manually instead. This can be done with:
root #openssl req -new -nodes -utf8 -sha256 -x509 -outform PEM -out kernel_key.pem -keyout kernel_key.pemOpenSSL will ask some questions about the user generating the key, it is recommended to fill in these questions as detailed as possible.
Store the key in a safe location, at the very least the key should be readable only by the root user. Verify this with:
root #ls -l kernel_key.pem-r-------- 1 root root 3164 Jan 4 10:38 kernel_key.pem
If this outputs anything other then the above, correct the permissions with:
root #chown root:root kernel_key.pem
root #chmod 400 kernel_key.pem
-*- Cryptographic API --->
Certificates for signature checking --->
(/path/to/kernel_key.pem) File name or PKCS#11 URI of module signing key
To also sign external kernel modules installed by other packages via linux-mod-r1.eclass, enable the modules-sign USE flag globally:
/etc/portage/make.confEnable module signingUSE="modules-sign"
</div>
<div lang="en" dir="ltr" class="mw-content-ltr">
# Optionally, when using custom signing keys.
MODULES_SIGN_KEY="/path/to/kernel_key.pem"
MODULES_SIGN_CERT="/path/to/kernel_key.pem" # Only required if the MODULES_SIGN_KEY does not also contain the certificate
MODULES_SIGN_HASH="sha512" # Defaults to sha512
MODULES_SIGN_KEY and MODULES_SIGN_CERT may point to different files. For this example, the pem file generated by OpenSSL includes both the key and the accompanying certificate, and thus both variables are set to the same value.
Deprecated: Genkernel
Genkernel should only be considered by users with a required need that only Genkernel can meet. For others, it is recommended to use the Distribution kernel or manually compile their own as it will make maintaining a Gentoo system a lot more simple. An example of why genkernel is more difficult to manage is the lack of integration with sys-kernel/installkernel. This means a user will not get the same level of automation as provided by the other methods; for example, Unified Kernel Images will need to be created manually when using Genkernel.
Users still wishing to use Genkernel should see the Genkernel article for more information.
கருநிரல் கூறுகள்
கூறுகளை உள்ளமைத்தல்
பட்டியலிட வேண்டிய வன்பொருள் கூறுகளை விரும்பினால் கைமுறையாகப் பட்டியலிடலாம். பெரும்பாலான வழக்கில் இணைக்கப்படுவதற்காகக் கண்டறியப்பட்ட எல்லா வன்பொருள் கூறுகளையும் udev ஏற்றும். இருந்தாலும் தானியக்கமாகக் கண்டறியப்பட்ட கூறுகளைப் பட்டியலிடுவதால் எந்தவித தீங்கும் ஏற்படாது. சில நேரங்களில் அயல்நாட்டு வன்பொருட்கள் அதன் இயக்கிகளை ஏற்றுவதற்கு உதவி தேவைப்படுகிறது.
ஒரு வரிக்கு ஒரு கூறு என்னும் வீதத்தில் தானியக்கமாக ஏற்றப்பட வேண்டிய கூறுகளை /etc/modules-load.d/*.conf கோப்புகளில் பட்டியலிடவும். கூறுகளுக்கான கூடுதல் விருப்பத்தேர்வுகள் தேவைப்பட்டால் /etc/modprobe.d/*.conf கோப்புகளில் அமைக்கவும்.
கிடைக்கும் எல்லா கூறுகளையும் காண, பின்வரும் find கட்டளையை இயக்கவும். மறக்காமல் "<கருநிரல் பதிப்பு>" என்பதற்குப் பதிலாகத் தொகுக்கப்பட்ட கருநிரலின் பதிப்பை இடவும்:
root #find /lib/modules/<கர்னல் பதிப்பு>/ -type f -iname '*.o' -or -iname '*.ko' | lessகுறிப்பிட்ட கருநிரல் கூறுகளைக் கட்டாயப்படுத்தி ஏற்றுதல்
எடுத்துக்காட்டாக, 3c59x.ko கூறை (இது குறிப்பிட்ட 3Com வலையமைப்பு அட்டை குடும்பத்திற்கான இயக்கியாகும்) தானியக்கமாக ஏற்ற, /etc/modules-load.d/network.conf கோப்பை திருத்தி அதில் கூறின் பெயரை இடவும். உண்மையான கோப்பு பெயர் ஏற்றிக்கு தேவையில்லாததாகும்.
root #mkdir -p /etc/modules-load.d
root #nano -w /etc/modules-load.d/network.conf
Note that the module's .ko file suffix is insignificant to the loading mechanism and left out of the configuration file:
/etc/modules-load.d/network.conf3c59x கூறை கட்டாயபடுத்தி ஏற்றுதல்3c59x
நிறுவலை முறைமையை உள்ளமைத்தல் இல் தொடரவும்.